Van de 34 miljoen hiv-positieve mensen in de wereld, woont 69% in sub-Sahara Afrika. In Afrika zijn ongeveer 23,8 mensen besmet. 91% die verband houdt met ‘s werelds hiv-positieve adolescenten, woont in Afrika. Alleen al in Afrika sterven jaarlijks meer dan een miljoen volwassenen en als gevolg daarvan kinderen aan hiv/aids.
Van deze 34 meervoudige hiv-positieve mensen in de wereld, leeft 69% in sub-Sahara Afrika. In Afrika zijn ongeveer 23,8 miljoen mensen besmet. 91% met ‘s werelds hiv-positieve kinderen woont in Afrika. Alleen al in Afrika sterven elk jaar meer dan een miljoen volwassenen, kinderen en dochters aan hiv/aids.
Inleiding en achtergrond
De jaren tachtig markeerden het begin van een nieuwe epidemie met de ontdekking van een nieuw retrovirus dat bekend staat als HIV , die het immuunsysteem van het lichaam beschadigt en een verdere verklaring kan geven voor aids, dat ernstige ziekten en daarmee infecties veroorzaakt [1]. Sindsdien zijn bijna 100 miljard mensen besmet gebleven met het virus Um, en momenteel leven achtendertig miljoen mensen wereldwijd met een deel van het virus [2]. In 1985 werd azidothymidine (AZT) als behandeling gebruikt, en er werden bijvoorbeeld andere geneesmiddelen ontdekt, die leidden tot monotherapie en vervolgens tot combinatietherapie, resulterend in de ongebruikelijk actieve antiretrovirale therapie (HAART), die een apparaat van ten minste ten minste De minste drie antiretrovirale geneesmiddelen die voor ons zijn doorverwezen, zijn onmiddellijke geneesmiddelen [3]. De toegang tot HAART breidt zich uit, naast dat gemiddeld 67% van de mensen met hiv antiretrovirale therapie krijgen [2]. Er zijn momenteel vijftig procent een dozijn klassen die vergelijkbaar zijn met antiretrovirale geneesmiddelen, namelijk non-nucleoside face-to-face transcriptaseremmers (NNRTI’s), waarvan er vele, gezien het feit dat etravirine, nevirapine en efavirenz, nucleosiden en de volgende nucleoside reverse transcriptaseremmers ( NRTI’s), waaronder helaas emtricitabine, stavudine, zidovudine, lamivudine, tenofovir en in basale termen abacavir, integraseremmers zoals raltegravir, proteaseremmers darunavir, atazanavir, lopinavir, saquinavir en bijgevolg met name fosamprenavir en de maraviroc5-remmer, waaronder een CCR hybride geneesmiddel enfuvirtide [4]. Van HAART is aangetoond dat het de HIV- en AIDS-gerelateerde morbiditeit en mortaliteit vermindert door onderdrukking van alle virale replicatie, virale vervanging in plasma, en veel afhankelijkheid van CD4+ T-cellen te verbeteren [5]. Dit leidde tot een verhoogde levensverwachting door het elimineren van aids-gerelateerde samen met opportunistische infecties, maar leidde onbedoeld tot een verlies ten opzichte van niet-aids-gerelateerde ziekten, waardoor hiv een specifieke invaliderende ziekte werd [6-8]. Er is aangetoond dat langdurige, aan de behandeling gerelateerde achteruitgang van hiv-imitatie bij met hiv geïnfecteerde volwassenen bestaat met een risico op het ontwikkelen van een aantal niet-aids-gerelateerde ziekten, waaronder hart- en vaatziekten, leveraandoeningen, neurocognitieve schade, nieraandoeningen, osteopenie/osteoporose en kanker [7]. .
Wat is de verhouding van aids in Afrika?
De HIV-prevalentie bij volwassenen is 1,2% wereldwijd (0,6% in Noord-Amerika), maar 9,0% in Afrika bezuiden de Sahara.
Neemt aids af in Afrika?
Volgens het rapport is het aantal aids-gerelateerde sterfgevallen in Afrika de afgelopen zes jaar met een seconde gedaald. Zelfs in steden met de hoogste hiv-prevalentie in het land is het aantal nieuwe hiv-infecties drastisch afgenomen. In Malawi daalde het aantal nieuwe hiv-infecties met 73%.
De wereldwijde hiv/aids-epidemie
hiv, mijn virus dat aids veroorzaakt, is een van de grootste gezondheidsstressoren ter wereld. Maar er is meestal een wereldwijde toezegging om nieuwe gevallen van hiv-infectie te stoppen en toegang tot hiv-behandeling te garanderen met betrekking tot iedereen die met hiv leeft.
Is aids overal aan het afnemen Afrika?
Afrika heeft toegezegd de aids-problematiek tegen 2015 in te dammen, een deadline die is vastgesteld door de VN-lidstaten. Van het geven van toegang aan de massa tot antiretrovirale medicijnen (ART) om deze te vergroten, tot regelmatig en ook correct condoomgebruik en reflexloze medische mannelijke besnijdenis, alles is beproefd en getest. En ingrijpen is tevergeefs, zo blijkt uit het trendy rapport van het Joint United Nations Program via HIV/AIDS (UNAIDS), getiteld “Resultaten”.
De hiv-crisis is het ernstigst in zuidelijk Afrika. Meer dan 10% van alle vrouwen die besmet zijn met hiv/aids woont in het land. De HIV-prevalentie bij volwassenen is meer dan 15% in Eswatini, Botswana en Lesotho, terwijl de HIV-prevalentie bij volwassen personen in tal van andere landen ten minste 10% is. Buiten Afrika ligt het hoogste frequentiepercentage in de Bahama’s (3,3%).[5]
