Zatwierdzono: Fortect
Ten przewodnik został napisany, aby pomóc Ci, gdy pojawi się komunikat o błędzie dyzartria mowy.Dyzartria może osłabić tę zrozumiałość komunikacji ustnej i/lub naturalność używania języka poprzez zakłócenie któregokolwiek z pięciu innych podsystemów słownictwa: oddychania, fonacji, artykulacji, rezonansu i prozodii.
Jakie są cechy mowy związane z dyzartrią?
Nabyte deficyty motoryki grillowania mogą wystąpić po wystąpieniu raka, urazie mózgu lub innym uszkodzeniu nerwów. Deficyty te prowadzą do trudności w patrzeniu, ale także w wykonywaniu czynności mowy. Deficyty te zwykle powodują trudności w mowie. W tym regionie istnieją dwa różne potencjalne perturbacje; Dyzartria oprócz tej werbalnej apraksji.
Na które podsystemy wykorzystujące mowę może mieć wpływ dyzartria?
Dyzartria jest zdecydowanie zaburzeniem jakości mowy wynikającym z neurologicznego pogorszenia się komponentu motorycznego układu ruchu[1], a także charakteryzuje się słabą artykulacją z fonemami[2]. Innymi słowy, jest to cecha, w której występują problemy z tymi mięśniami, które pomagają wytwarzać mowę, często sprawiając, że słowa kluczowe są bardzo trudne do wymówienia. Nie jest to równoznaczne z problemami ze zrozumieniem języka (np. dysfazja, a może afazja) [3], chociaż dana osoba może mieć je często. Każdy z tych podsystemów językowych (oddychania) mowy, fonacji, rezonansu, prozodii, a nawet artykulacji) może zostać dotknięty, zakończony problemami ze zrozumiałością, słyszalnością, naturalnością, ale skutecznością komunikacji głosowej. Dyzartria, dochodząca do całkowitej utraty mowy, nazywana jest anartrią. Nazwa dyzartria również pochodzi z języka nowołacińskiego, dys- „dysfunkcjonalna, zaburzona” i/lub arthr- „artykulacja, artykulacja wokalna”.
Analiza danych: akustyka i zrozumiałość mowy
Opisane poniżej wskaźniki czasowe, mowy, widmowe i mowy zostały wybrane jako zmienne akustyczne komunikacji ustnej do reprezentowania podsystemów mowy: artykulacyjnej , podniebienno-gardłowa, a ponadto mowa gardłowa. Zmienna a reprezentująca podukład układu oddechowego (np. głos, SPL) prawdopodobnie nie została ujęta z dwóch powodów. Po pierwsze, niedawne wstępne badanie starszych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, w jakim typie średnie ciśnienie dźwięku głosu i jego prosta zmienność między wypowiedziami były predyktorami elastyczności zależnej od płynności, nie zawiodło wykazania znaczącej współistniejącej poprawy zmiennej percepcyjnej (Clarke i obręcze, 1980). Po drugie, techniczne aspekty znajdowania porównywalnych danych dotyczących mowy i toastu SPL dla nastolatków są złożone i wymagają absolutnej wiedzy na temat odległości dzieci od ust do mikrofonu. Innowacyjne, nowe ustawienie badania prądu pozwala na absolutnie stały przebieg między ustami a mikrofonem związany z różnymi SPL dziecka związanymi z głosem. Zatem fluktuacje ciśnienia dźwięku mowy w bieżących utworach dokładnie uwzględniają skutki różnych zakresów między ustami a mikrofonem, takie jak kontrola wzmocnienia w przypadku nagrywania materiałów komunikacyjnych. Z tych powodów zmiany akustyczne reprezentujące podsystem wdechu i wydechu, takie jak słowa SPL, nie były potrzebne w strumieniu ankiety.
Jakie są 1 typy dyzartria?
Dyzartria wpływa na nieprawidłową artykulację dotyczącą dźwięków lub fonemów u osoby, a dokładniej na nieprawidłową aktywację nerwowo-mięśniową wyłącznych mięśni mowy, która wpływa na szybkość, siłę, właściwy czas, zakres lub dokładność ruchów mowy (Duffy, 1995) . : Najczęstszym objawem dyzartrii jest możliwe zniekształcenie spółgłosek. Dyzartria jest neurogenna i jest związana z dysfunkcją podstawowego układu nerwowego, nerwów, czterokierunkowym zatrzymaniem nerwowo-mięśniowym lub sprzętem do ćwiczeń w domu, w niektórych przypadkach z niedoborem części nerwowych. Nawiasem mówiąc, zaburzenia mowy, w tym strukturalne problemy ze smakiem, językiem lub krtanią, nie kwalifikują się do choroby zwyrodnieniowej stawów. Dyzartria może wpływać nie tylko na więzadła, ale także na fonację, oddychanie i prozodię (ton emocjonalny) mowy. Całkowita wielka utrata zdolności artykulacji jest określana jako anartria.
Częste przyczyny dyzartrii
Dyzartria występuje wtedy, gdy doszłoby do uszkodzenia jednej lub więcej części związanych z mózgiem , które kontrolują podsystemy dialogowe. Różne obszary uszkodzenia mózgu, oczywiście, prowadzą do różnych objawów dyzartrii. Przypadek jest odpowiednią częstą przyczyną dyzartrii. Inne przyczyny to: uraz głowy, choroba Parkinsona, rozsiane stwardnienie i porażenie mózgowe.
Dyzartria snu
Wyróżniającą cechą tej szczególnej trudności w dyzartrii wiotkiej jest mowa w odniesieniu do spółgłosek. Uszkodzenie obwodowego układu nerwowego (PNS) wyjaśnia naturę tej dyzartrii. PNS łączy mózg i rdzeń kręgowy z resztą ciała.
Klasyfikacja dyzartrii; Motorowe zaburzenia mowy
Dyzartria to termin używany w związku z grupą zaburzeń mowy spowodowanych osłabieniem, paraliżem, sztywnością, spastycznością, utratą czucia lub organizacją grup mięśni odpowiedzialnych za mowę. Dyzartria to neurogenne zaburzenia językowe, które mogą wpływać na którykolwiek z następujących wyspecjalizowanych podsystemów wymaganych do regularnej rozmowy i produkcji mowy, globalne pogorszenie zrozumiałości wiadomości testowych, opracowaliśmy cztery modele podsystemów ludzkich, na podstawie których zestaw zmiennych jest powiązany z każdym podsystemem uzyskano prognozujący uszkodzenie zrozumiałości (zadanie 1); następnie skompilowali model zrozumiałości z kilkoma podsystemami, które przewidziałeś, udział zmiennych każdego podsystemu w redukcji zrozumiałości (zadanie 2). Głównie dlatego, że na górnym zamknięciu rozkładu zrozumiałości było więcej danych niż na dolnym końcu (np. < 40%), wyselekcjonowaliśmy zrozumiałość tylko w zakresie od 40 do 100% przy minimalizacji efektu odstających przy tanich koniec rozkładu zrozumiałości. Rozkładać. Element całkowity. W poszczególnych modelach podsystemów zrozumiałość została ustalona w oparciu o główne elementy każdego podsystemu przy użyciu podejścia liniowego, a zatem nieliniowego z możliwościami efektów mieszanych (LME/NLME) [30-32]. W modelu z wieloma podsystemami zrozumiałość była modelowana na podstawie selektywnych predyktorów odnoszących się do podsystemów artykulacyjnego, rezonansowego, głosowego i oddechowego, uzyskaj dowolną w oparciu o regresję krokową.